BEN, BİZZAT, KENDİM

Kendim ile başbaşayım. Tanımamışım beni, yeni farkediyorum. Herkes gibi olmamak için direniyorum. Eleştirdiğim şeyleri kendimde görmemek için yapmamışım.Doğrularımdan şaşmamışım. Ama yorulmuşum, dinlenememişim. Sonra bir anlığına ruhumu serbest bırakıyorum. Bu yazıyı yazdığım dakikalarda. Değişim geçirmem gerektiğini düşündüğüm için. Başkaları kadar kendimi de dinlemek için! Niye mi? Mutlu olmak, mutlu etmek için! Kafamda gezinen düşünceleri başladım biir bir yakalamaya! Aldım avucumun içine. Bir bakıyorum çok fazla şey var, iki elim birleşmiş yetmemiş!Yerlere dökülmüş olanları söylemiyorum bile... Soruyorum şimdi: ben sizinle ne yapacağım diye? Birleştiremem ki bir bütün çıksın! Ayrı ayrı ilgi göstermem lazım ki en güzeli çıksın! Güzel bir resim, güzel bir yazı, güzel bir kadın, mutlu çocuklar, gülen bir eş olsun! Onlar bekliyor, ben bakıyorum. Onlar bekliyor ben bakıyorum... Onlar beklemekten sıkılıyor, çekip gidiyorlar. Ben de arkalarından bakakalıyorum... Şimdilik:)